بنده دکتر شبنم تمجید شبستری متخصص دندان پزشکی کودکان و نوجوانان و دارای بورد تخصصی این رشته می باشم. در اینجا قصد دارم جهت آشنایی والدین توضیحاتی در ارتباط با ارتودنسی پیشگیرانه به والدین گرامی ارائه دهم.
ارتودنسی پیشگیرانه به نوعی بخشی از مرحله درمانی ارتودنسی یا مرحله اول درمان ارتودنسی می باشد. در این مرحله نیاز به براکت و سایر درمان هایی که در ارتودنسی انجام می شود وجود ندارد اما درمان در این مرحله سبب می شود تا درمان ارتودنسی در بزرگسالی به راحتی و با هزینه و مدت زمان کمتری انجام شود. مرحله دوم درمان ارتودنسی از سن ۱۲ الی ۱۴ سالگی آغاز می شوند یعنی زمانی که کلیه دندان های دائمی بیرون آمده اند. اگر ارتودنسی پیشگیرانه در زمان کودکی فرد انجام گرفته شود در این سن یعنی در مرحله دوم تنها مشکلات جزئی باقی می ماند و حل می شود و مدت زمان درمان نیز کوتاه تر خواهد بود. در مرحله اول مشکلات اسکلتی بهبود و اصلاح یافته است و در این مرحله مشکلاتی که سبب ایجاد عادت های نا درست در دهان است بهبود می یابد. عادت های دهانی که به خودی خود مسبب ایجاد جلو زدگی، نا منظمی و کجی در دندان ها می شود.
این عادت های نا مناسب شامل مکیدن انگشت و پستان به مدت طولانی می باشد که در صورتی که کودکی تا سن سه سالگی این عادت را ترک نکند سبب نامنظمی در دندان ها و فکین وی می شود همچنین مشکلات رشدی از مسکلاتی است که به ارتودنسی پیشگیرانه احتیاج دارد که این مشکلات رشد مانند کوچک بودن فک بالا، فشرده بودن و در نتیجه در هم ریختگی در دندان ها و رشد نا هماهنگ در میان دو فک بالا و پایین از مشکلات رشدی است که نیاز به ارتودنسی پیشگیرانه را در کودکان لازم می کند.